~ May the forest be with you ~

~ May the forest be with you ~

Iemand vroeg mij laatst waarom het is dat ik toch zoveel heb met het bos. Waar komt toch dat gevoel vandaan dat als ik in een bos rondloop ik verhalend ga denken.  
 
Thuiskomen
Als ik de auto uitstap en het bos inloopt dan is het net of ik iets achter me laat en een wereld instap die voor mij een soort van thuiskomen is. Heel grappig, zodra ik dat bospad oploop snuif ik ook altijd even de geur in en zeg tegen mijzelf aah ja! En dan komt ook gelijk dat gevoel van ja zo moet het zijn, de paden op de lanen in, een gevoel van vrijheid.
 
Vorig leven
Een paar jaar geleden was ik eens in het Speulderbos, volgens zeggen het oudste bos van Nederland. Prachtig. Veel sfeer, oud, magie, dansende bomen. Misschien ben ik in een vorig leven (als je daar iets mee hebt) wel boswachter geweest, of een soort Robin Hood in vrouwelijke vorm. 
 
Verhalend
Tijdens het wandelen en het opsnuiven van de heerlijke boslucht komen er allerlei beelden in mij op. Ik zet het ook wel eens als tekst bij foto’s die ik via social media deel. Dat ik elfen zie, of dwergen, of alles wat Tolkien of C.S. Lewis in hun verhalen beschrijven. Voor mij zit er veel magie in een bos. Ik zie ook vaak bomen met gezichten, ja echt. In mij bosfoto’s komt die magie dan ook terug. Ik zoek echt naar beeld waarin dat naar voren komt. En soms zoek ik ook niet en dient het zich aan. 
 
Veilig
Een bos voelt voor mij veilig. Terwijl je best enge dingen kunt tegenkomen in een bos. Maar daar sta ik nooit bij stil. Op sommige vlakken in mijn leven kan ik moeilijk loslaten. Maar in dat mooi, sprookjesachtige bos gaat me dat prima af. 

Wellicht is dat het waarom ik iets heb met bos: in het bos sta ik mijzelf toe om los te laten waardoor er weer nieuwe energie terugkomt…. 

Wil je ook verhalend leren fotograferen, meld je dan aan voor de workshop Van verhaal naar beeld, via menu->aanbod.